Drożdżyca skóry i błon śluzowych, zmiany chorobowe skóry, paznokci i błon śluzowych wywołane zakażeniem candida albicans. Są to najczęściej:

1) na skórze - wyprzenie drożdżakowe,
2) kandydoza (candida) paznokci i wałów paznokciowych,
3) na błonach śluzowych (pleśniawki, zapalenie drożdżakowe sromu). Inne postacie są rzadsze. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi kandydozy jest cukrzyca, każdy stan obniżonej odporności organizmu (leczenie immunosupresyjne, w terapii przeciwnowotworowej, AIDS) Określono dla 146 szczepów candida albicans, wyodrębnionych od pacjentów z różnymi rozpoznaniami stomatologicznymi (periodontitis juvenilis, glossitis, gingivitis, stomatitis prothetica, leukoplakia, stomatitis atrophica) Inwazje grzybami z rodzaju candida u chorych z grup ryzyka mogą być przyczyną pogorszenia stanu ogólnego chorych, utrudnić lub uniemożliwić leczenie, np. przeciwnowotworowe, a także - na skutek rozsiewu - powodować grzybicę uogólnioną, a nawet zgon chorego. Prawdopodobieństwo tego typu powikłań nasila się wraz ze wzrostem liczby czynników ryzyka zakażenia candida. Do osób obciążonych dużym ryzykiem zakażenia candida należą chorzy na raka płuc i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.

Drożdżyca, grzybica wywołana przez candida albicans. Choroba szeroko rozpowszechniona. Grzyb zaliczany jest do klasy grzybów niedoskonałych.

Kandydoza (candida), grzybica, drożdżyca występuje jako ostre lub podostre schorzenie skóry i paznokci oraz błon śluzowych, np. jamy ustnej, jelit, odbytu, pochwy i sromu. Czasem dochodzi do uogólnienia i zajęcia opon mózgowych oraz narządów wewnętrznych - płuc, wątroby, śledziony (grzybice narządowe).

Kandydoza (candida) występuje szczególnie często u dzieci i dorosłych wyniszczonych ogólnymi chorobami, w stanach znacznego obniżenia odporności (AIDS, podczas leczenia immunosupresyjnego w chorobach nowotworowych) i w tych przypadkach przebiega bardzo ciężko, powodując dużą śmiertelność. Podstawą rozpoznania jest badanie mikrobiologiczne Pleśniawki, powierzchowne zakażenie drożdżakami, głównie candida albicans (kandydoza, drożdżyca skóry i błon śluzowych), błony śluzowej jamy ustnej. Występuje najczęściej u niemowląt, które zakażają się w czasie porodu od matek cierpiących na upławy grzybicze oraz u dorosłych wyniszczonych chorobami.

Objawy: na błonach śluzowych pokrywających wewnętrzne powierzchnie policzków, na języku i dziąsłach pojawiają się białawe, przypominające ścięte mleko naloty, po których starciu uwidacznia się zmieniona zapalnie błona śluzowa.

Zakażenia drożdżakowe pochwy i sromu:

Objawy: zakażenie spowodowane jest grzybkiem z rodzaju Candida albicans. Dochodzi do niego najczęściej droga kontaktów seksualnych. Grzybice nie są groźne, ale uciążliwe. Skóra staje się zaczerwieniona, piecze i swędzi. Na skutek pocierania swędzenie wzmaga się. Następną oznaką infekcji jest biała wydzielina. Czasami grzybica przyjmuje postać nawrotową.

U mężczyzn: z reguły brak jest jakichkolwiek dolegliwości. Czasami jednak drożdżaki mogą osiedlać się na skórze męskich genitaliów, pod napletkiem, a nawet w prostacie zakażając nasienie, wywołując zaczerwienienie skóry lub ból podczas ejakulacji. U kobiet: najczęstszym objawem jest intensywny świąd sromu i pochwy, pieczenie przy oddawaniu moczu i stosunkach, zaczerwienie i obrzęk tkanek pochwy oraz białe, serowate upławy o nieprzyjemnym zapachu.

Czynnikiem etiologicznym jest głównie Candida albicans, notuje się jednak ostatnio coraz więcej przypadków wywołanych przez inne szczepy z rodzaju Candida m.in. Candida Kefyr. Rozwojowi zakażeń grzybiczych pochwy sprzyjają: ciąża, doustne środki antykoncepcyjne, cukrzyca, zażywanie antybiotyków, leczenie hormonalne oraz zaburzenia w zakresie układu odpornościowego. Wpływ na rozwój grzybicy może mieć również noszenie ciasnej bielizny z tworzyw sztucznych. Powoduje to utrzymywanie się wilgotności i nadmierne przegrzanie tej części ciała, stwarzając mikroklimat korzystny dla grzybic. Nasilenie objawów grzybicy jest wynikiem interakcji jaka zachodzi między organizmem gospodarza a komórkami grzyba. W pewnej liczbie przypadków obecności grzybów nie towarzyszą objawy kliniczne, lub są one bardzo dyskretne. W skrajnych przypadkach objawy mogą być bardzo nasilone. Występuje wtedy silny świąd, pieczenie, obrzęk śluzówki w ujściu pochwy, serowate upławy. Często jedynym dowodem istnienia grzybicy pochwy u kobiety jest wystąpienie tej infekcji u partnera seksualnego. Manifestuje się to zaczerwienieniem żołędzi i napletka, świądem, pieczeniem oraz pojawieniem się białawych nalotów na żołędzi. W pierwszym okresie infekcji grzybiczej u kobiet podstawowe znaczenie ma tzw. pierwsza linia obrony. Jest to obrona miejscowa, nieswoista, czyli mechanizm nie dopuszczający do wtargnięcia grzyba. U kobiet czynnikiem tym jest kwasowość pochwy, która w prawidłowych warunkach wynosi pH 4,5. Kwasowość ta jest utrzymywana głównie przez kwas mlekowy, który powstaje z glikogenu zmagazynowanego w komórkach nabłonka pochwy. Rozkład glikogenu powodują bakterie z rodzaju Lactobacillus czyli pałeczki kwasu mlekowego, stale obecne w prawidłowej florze pochwy. Używanie do higieny intymnej dobrych środków myjących o kwaśnym pH, łagodzi objawy związane z zakażeniem grzybiczym, pomaga w ich leczeniu oraz w pewien sposób zapobiega infekcji grzybiczej poprzez pomoc w utrzymaniu kwaśnego pH tej okolicy. Zwykłe mydło nie ma tych właściwości, ponieważ ma odczyn zasadowy. Duże znaczenie w profilaktyce ma również noszenie przewiewnej, bawełnianej bielizny.

Drożdżyce, grzybica ( dr. Hulda Clark )

Wszyscy mamy pewną ilość drożdży w przewodzie pokarmowym, ale kiedy ich rozwój wymknie się spod kontroli, mamy do czynienia z zakażeniem drożdżakowym (candidiasis).

Drożdże są grzybami. Do rozwoju przy wilgoci i cukru. Nasz układ odpornościowy potrafi eliminować drożdże, pod warunkiem, że nie rosną zbyt szybko, a leukocyty nie są osłabione lub zajęte innym problemem.

Więcej w książce "Kuracja życia" dr Hulda Clark. Do kupienia w naszym sklepie tutaj